سفری به دنیای قهوه
هر روز صبح، افراد در سراسر جهان روز خود را با یک فنجان قهوه گرم و آرامبخش آغاز میکنند. اما آیا تاکنون فکر کردهاید چرا قهوهای که مینوشید چنین طعمی دارد؟ پاسخ این سوال در پروفایل رست نهفته است. هنر رست کردن قهوه، مانند کشف روح دانه قهوه است که با فرآیند رست، طعم و عطر واقعی آن آشکار میشود.
در این مطلب، به بررسی فرآیند رست قهوه و اینکه چگونه تغییرات کوچک در مراحل مختلف آن میتواند بر طعم نهایی تاثیر بگذارد، خواهیم پرداخت.
هنر رست قهوه
رست کردن دانههای قهوه، نقش محوری در تولید قهوه دارد. این فرآیند، خواص شیمیایی و فیزیکی دانههای قهوه را تغییر داده و طعم، عطر و حتی ظاهر آن را تعیین میکند. بدون رست کردن، قهوه به شکلی که امروز میشناسیم وجود نداشت.
رست کردن میتواند به صورت ساده، با استفاده از تابه و یا با دستگاههای پیشرفتهای که به طور دیجیتالی دما، جریان هوا و زمان را کنترل میکنند، انجام شود. در طول فرآیند رست، دانههای سبز قهوه در دستگاه رست قرار داده میشوند و در دمایی که مشابه دماهای پخت و پز خانگی است، رست میشوند. در این فرآیند، دانهها رطوبت خود را از دست داده، منبسط شده و تغییر رنگ میدهند و طعمهای پیچیدهای که قهوه را تعریف میکنند، در آنها شکل میگیرد.
پروفایلهای رست قهوه شامل منحنیهای زمان-دما هستند که رسترها از آنها برای دستیابی به طعمها و ویژگیهای خاص در محصول نهایی استفاده میکنند. در گذشته، رست کردن قهوه عمدتاً با شعله باز انجام میشد و رسترها براساس دیدن، بوییدن و شنیدن صداهای ترک خوردن دانهها، این فرآیند را کنترل میکردند. با گذر زمان و رشد صنعت قهوه، خصوصاً در نیمه دوم قرن بیستم، نیاز به ثبات و تکرارپذیری در فرآیند رست بیشتر شد. این نیاز موجب شد که دستگاههای رست مدرن به فناوریهای دیجیتال و سنسورهای پیشرفته مجهز شوند تا بتوان پروفایلهای رست را با دقت بیشتری کنترل کرد.
رمزگشایی از پروفایلهای رست: طیف طعمی قهوه
در بستههای قهوه معمولاً میزان رست مشخص میشود: سبک، متوسط یا تیره. این سطوح به طور خلاصه تأثیرات زیر را بر طعم قهوه دارند:
- رست سبک: دانههای این رست به رنگ قهوهای روشن هستند و برای مدت کمتری رست میشوند و ویژگیهای منحصر به فرد مبدأ قهوه، مانند اسیدیته روشن و طعمهای میوهای و گاهی گلدار را حفظ میکنند.
- رست متوسط: این نوع رست تعادلی میان طعمهای مبدأ قهوه و طعمهای ایجاد شده در فرآیند رست ایجاد میکند. این دانهها رنگ قهوهای متوسط دارند و بدنهای غنیتر نسبت به رستهای سبک دارند. طعمهایی نظیر میوهای، آجیلی و حتی شکلاتی در آنها قابل تشخیص است.
- رست تیره: دانههایی با رنگ قهوهای تیره تا سیاه که طعمهای حاصل از فرآیند رست بیشتر در آنها به چشم میآید. این نوع رست معمولاً طعمهایی قوی، دودی و گاهی کمی تلخ ایجاد میکند.
مراحل مختلف پروفایل رست
پروفایل رست، پیچیدهتر از تنها تعیین سطح رست است. یک پروفایل رست عموماً شامل سه مرحله مجزا است که هرکدام به طور خاص بر طعم و ویژگیهای نهایی دانهها تأثیر میگذارند. با شناخت این مراحل و تغییر متغیرهای مربوطه، رسترها میتوانند پروفایلهای رست مخصوص به خود را بسازند:
- فاز خشک کردن: این مرحله ابتدایی شامل گرم کردن دانهها برای از بین بردن رطوبت آنها است. دمای اولیه در این فاز تأثیر زیادی دارد. دمای بالاتر ممکن است فرآیند خشک کردن را سریعتر انجام دهد، در حالی که دمای پایینتر زمان خشک کردن را طولانیتر میکند. طولانی شدن بیش از حد این مرحله ممکن است به طعمهای نامطلوبی منجر شود.
- فاز میلارد: این مرحله که شامل واکنش میان قندها و آمینواسیدها است، رنگ دانهها را به قهوهای تغییر داده و طیف گستردهای از ترکیبات طعمی ایجاد میکند. طولانیتر کردن این مرحله میتواند بدنه و شیرینی قهوه را افزایش دهد و طعمهایی مانند کاراملی، آجیلی و شکلاتی ایجاد کند.
- فاز توسعه: این مرحله بر توسعه طعمهای ذاتی دانههای قهوه متمرکز است. طولانیتر کردن این مرحله باعث افزایش ویژگیهای رست شده، در حالی که کوتاهتر کردن آن طعمهای مبدأ قهوه را بیشتر برجسته میکند.
۲۰ حقیقت جالب درباره برشته کردن قهوه
۱. اثر پاپکورن: دانههای قهوه هنگام برشته شدن صدایی شبیه به پاپکورن ایجاد میکنند.
۲. کاهش وزن: برشته کردن باعث میشود دانههای قهوه حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از وزن خود را به دلیل از دست دادن آب از دست بدهند.
۳. اهمیت تازگی: علاقهمندان به قهوه معمولاً دانههای تازه برشته شده در دو هفته اول را به دلیل عطر و طعم بهتر ترجیح میدهند.
۴. اسیدیته و ارتفاع: دانههای قهوهای که در ارتفاعات بالا رشد میکنند معمولاً اسیدیته روشنتر و بیشتری دارند.
۵. کاراملی شدن: واکنش کاراملی شدن در حین برشته کردن باعث ایجاد طعم شیرین در دانههای قهوه میشود.
۶. واکنش میلارد: این واکنش بین آمینواسیدها و قندها در دانه باعث رنگ قهوهای و طعم برشته قهوه میشود.
۷. جدا شدن پوسته (چَف): در طی فرآیند برشته شدن، پوسته نازکی به نام چَف از دانهها جدا میشود.
۸. افزایش حجم: دانههای قهوه میتوانند در حین برشته شدن تقریباً دو برابر حجم اولیه خود بزرگ شوند.
۹. برشته کردن قهوه بدون کافئین: دانههای قهوه بدون کافئین به دلیل تغییرات ساختاری در فرآیند کافئینزدایی، سریعتر از دانههای معمولی برشته میشوند.
۱۰. چشیدن، نه نوشیدن: برشتهکنندگان برای ارزیابی قهوه از روش «کاپینگ» استفاده میکنند که قهوه را به شکلی خاص در دهان میکشند تا عطر و طعم آن را بهتر حس کنند.
۱۱. عمر کوتاه: دانههای قهوه پس از آسیاب شدن تنها حدود ۳۰ دقیقه طعم خود را حفظ میکنند.
۱۲. دشمن قهوه، اکسیژن: اکسیژن دشمن طعم قهوه است. برای محافظت از قهوههای خاص، بستهبندی آنها اغلب با دریچههای یکطرفه است تا اکسیژن وارد نشود.
۱۳. کمربند قهوه: قهوههای خاص اغلب بین مناطق گرمسیری خط استوا تا مناطق استوایی سرطان و جدی رشد میکنند.
۱۴. اتیوپی: اتیوپی به عنوان زادگاه قهوه شناخته میشود و طعمهای متنوعی از قهوه را ارائه میدهد.
۱۵. تروا در قهوه: مانند شراب، دانههای قهوه نیز طعمهایی را از خاک، آبوهوا و ارتفاع منطقهای که در آن رشد میکنند جذب میکنند.
۱۶. برشتهکاری نوردیک: این سبک که در کشورهای نوردیک رایج است، به برشتهکاری بسیار سبک توجه دارد تا طعمهای اصیل قهوه حفظ شود.
۱۷. گاز داخل دانهها: پس از برشته شدن، دانهها گاز دیاکسید کربن آزاد میکنند، به همین دلیل گاهی قهوه تازه پر از حباب میشود.
۱۸. بهترین طعم: اگرچه بسیاری تصور میکنند قهوه تازه بهترین است، اما اکثر قهوهها چند روز پس از برشته شدن به طعم بهینه خود میرسند.
۱۹. استادان برشتهکاری: همانند استادان شراب، استادان برشتهکاری نیز مهارت خاصی دارند که با تمرین و تجربه کسب کردهاند.
۲۰. یادگیری مداوم: حتی برای برشتهکنندگان حرفهای، هر بار برشته کردن قهوه یک تجربه جدید و فرصتی برای یادگیری است، با توجه به پیچیدگیهای قهوه.
کشف رست ایدهآل شما
چگونه میتوانید سطح رست دلخواه خود را پیدا کنید؟ قهوه مانند هنر، سلیقهای است. ایدهآلترین سطح رست ممکن است بستگی به عوامل زیر داشته باشد:
- سلیقه شخصی: آیا طعمهای اسیدی و میوهای را ترجیح میدهید یا طعمهای دودی و سنگین؟
- روش دمآوری: اسپرسو معمولاً با رست مدیوم یا کمی تیرهتر بهتر است، در حالی که روشهای دستی مثل کمکس و وی۶۰ با رستهای سبکتر میدرخشند.
- مبدأ قهوه: دانههای مختلف از مناطق مختلف طعمهای خاصی دارند. دانههای اتیوپی ممکن است در رست سبک بدرخشند، در حالی که دانههای سوماترا از رستهای توسعهیافتهتر بهره میبرند.
سوالات متداول درباره برشته کردن قهوه
آیا یک نوع دانه قهوه میتواند با برشتهکاریهای مختلف طعمهای متفاوتی داشته باشد؟
بله، یک دانه قهوه میتواند بسته به نوع و درجه برشتهکاری، طعمها، عطرها و بافتهای متفاوتی ایجاد کند.
بهترین پروفایل برشتهکاری برای اسپرسو چیست؟
این موضوع به سلیقه شخصی بستگی دارد، اما به طور معمول، برشتهکاری متوسط تا تیره برای اسپرسو ترجیح داده میشود؛ زیرا طعم قوی و اسیدیته کمتری دارد.
انواع برشتهکاری چه تأثیری روی ویژگیهای قهوه دارند؟
برشتهکاریهای سبک معمولاً اسیدیته بالاتری دارند و طعمهای پیچیدهتری ایجاد میکنند، در حالی که برشتهکاریهای تیره طعم غنیتری داشته و اغلب دارای نتهای دودی هستند.
آیا قهوهای که تازه برشته شده بهتر است؟
بله، دانههای قهوه بهترین عطر و طعم را در دو هفته اول پس از برشتهکاری دارند، اما چند روز پس از برشتهکاری به طعم ایدهآل خود میرسند.
آیا برشتهکاری بر میزان کافئین قهوه تأثیر دارد؟
بله، برشتهکاریهای سبک معمولاً کافئین بیشتری نسبت به برشتهکاریهای تیره دارند. هرچند اختلاف چندان زیاد نیست، ولی قهوههای برشتهشده سبک میتوانند انرژی بیشتری به شما بدهند.
برشتهکاری سبک برای چه نوع دمآوری مناسب است؟
برشتهکاری سبک معمولاً برای روشهای دمآوری دستی مانند کمکس و وی۶۰ مناسب است؛ زیرا این روشها به خوبی طعمهای روشن و اسیدیته قهوه را نمایان میکنند.
آیا دانههای قهوه بدون کافئین سریعتر برشته میشوند؟
بله، به دلیل تغییرات ساختاری دانهها در فرآیند کافئینزدایی، دانههای قهوه بدون کافئین معمولاً سریعتر از دانههای معمولی برشته میشوند.
برشتهکاری قهوه چقدر طول میکشد؟
زمان برشتهکاری قهوه بسته به نوع و درجه برشتهکاری متفاوت است، ولی به طور متوسط بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول میکشد.
آیا برشتهکاری در طعم نهایی اسپرسو تأثیر دارد؟
بله، برشتهکاری تأثیر مستقیمی روی طعم و عطر اسپرسو دارد. اسپرسو با برشتهکاری متوسط تا تیره طعمی قویتر و شیرینی طبیعی بیشتری خواهد داشت.